بررسی سرواپیدمیولوژیک آلودگی به هلیکوباکترپیلوری شهرستان ساری در سال ۱۳۸۰

سابقه و هدف: هلیکوباکترپیلوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری های التهابی و بدخیمی های دستگاه گوارش به ویژه گاستریت مزمن فعال (تیپ (b، زخم های معده و دوازدهه، آدنوکارسینوم معده و لنفوم بافت لنفویید مخاط معده (malt) شناخته شده است. الگوی همه گیری شناسی آلودگی به این باکتری در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه متفاوت است و به استاندارد کلی زندگی در هر منطقه بستگی دارد. مطالعه حاضر به دنبال این مساله صورت پذیرفت که الگوی همه گیری شناسی جامعه روستایی و شهری شهرستان ساری در آلودگی به هلیکوباکترپیلوری باهم مقایسه شده و از طرف دیگر، عوامل مستعد کننده با جزییات بیش تری بررسی گردد.مواد و روش ها: مطالعه بر روی 394 نفر از ساکنین شهر ساری و روستاهای اطراف که به قید قرعه و به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شد. از هر فردابتدا مشخصات شامل سن، جنس، محل سکونت، میزان تحصیلات خود فردووالدین او، شغل خود فرد ووالدین او، مالکیت منزل مسکونی، زیربنای سقف به ازای هر نفر، تعداد اعضاء خانواده، امکانات رفاهی منزل، نوع آب مصرفی، نمای خارجی منزل مسکونی و موقعیت جغرافیایی محل سکونت سوال شد و بهداشت دندان های وی مورد مشاهده قرار گرفت ودر فرم اطلاعاتی ثبت گردید. سپس بر روی نمونه سرم آن ها، وجود آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلودی از نوع igg با روش الیزاوکیت شرکت radim ایتالیا بررسی شد و نتایج به دست آمده با نرم افزار آماری spss و آزمون chi-square و ضریب همبستگی پیرسون بررسی گردید.یافته ها: یافته های این مطالعه نشان می دهد که 2/64 درصد افراد مورد مطالعه آلوده به هلیکوباکترپیلوری بودند (با فاصله اطمینان 95%) و با افزایش سن، میزان آلودگی به طور محسوسی افزایش می یافت(p<0.001) . بین شیوع عفونت و جنس مونث (p<0.05)، میزان تحصیلات پدر (p<0.005)، شغل پدر (p<0.05)، مالکیت منزل مسکونی (p<0.001)، موقعیت جغرافیایی محل سکونت(p<0.05) و تعداد دندان هایی که هر فرد از دست داده است (p<0.05) ارتباط معنی دار وجود داشت، ولی بین شیوع عفونت و محل سکونت/فعلی فرد، میزان تحصیلات خود فرد و مادر او، شغل فرد و مادر او، مصرف دخانیات، سطح بهداشتی، سطح اقتصادی - اجتماعی، تعداد دندان های پوسیده تعداد دندان های پرشده و وجود یا عدم وجود درد شکم، رابطه معنی داری یافت نشد. نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک که به منظور تعیین مهم ترین عوامل خطرساز آلودگی به هلیکوباکترپیلوری انجام گرفت، نشان داد که متغیر سن، بیش ترین ارتباط با شیوع آلودگی را دارا می باشد.استنتاج: با توجه به شیوع بالای عفونت هلیکوباکترپیلوری و عوارضی که به دنبال آن می تواند در افراد آلوده رخ دهد، لزوم آموزش بهداشت، کنترل دقیق منابع آب آشامیدنی و کنترل دقیق عفونت مجدد در افرادی که با روش های ریشه کنی باکتری درمان شده اند، توصیه می شود.